Kitap Yorumu: Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu- Stefan Zweıg

Kitap Adı: Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Orijinal Adı: Brief einer Unnbekannten

Yazar: Stefan Zweıg

Çeviri: Ahmet Cemal

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

Sayfa sayısı: 62

Puanım: 5/5

Arka kapak yazısı:

Stefan Zweıg, Bilinmeyen bir kadının mektubu adlı uzun öyküsünün 1920'li yılların ilk yarısında kaleme aldı. Bilinmeyen bir kadının mektubu'nun kadın kahramanını sadece uzun bir mektubun yazarı olarak tanıyoruz. Kadının hayatı boyunca sevmiş olduğu erkek için kaleme aldığı bu mektubun "gönderen"inin adı yoktur. Mektubun başında tek bir hitap vardır: "Sana, beni asla tanımamış olan sana." Kadın büyük tutkusunu hep bir "bilinmeyen" olarak, tek başına yaşamaya razıdır, bu aşk öyküsünde "taraflar" değil, sadece tek bir "taraf" vardır. Böylesine, gerçek anlamda aşk denilebilir mi?

Zweıg, okurunu bir kez daha insan psikolojisinde eşine pek rastlanmayan bir yolculuğa davet ediyor. Bu yeni yolculuğun sonunda "mutlak aşk" kavramının şimdiye kadar bilinmeyen kıyılarına varmayı amaçlamış olması da bir ihtimal.

Yorumum: 

Aslında arka kapak yazısından hem konuyu hemde içeriğini anlamanız mümkün fakat gerçekten beğendiğim bir kitap hakkında bir kaç cümlede olsa yazmak istedim. Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki Zweıg'ın insanı kendisine çeken bir kalemi var daha şimdiden bir Zweıg kitabı daha sipariş ettim bile, her neyse şimdi gelelim kitaba. Kitap konu olarak gerçekten farklı bir yapıya sahip okumam da ki başlıca sebeplerden biri bu diğeri ise kadının cidden kendi kimliğini hiçbir şekilde ortaya çıkarmayışı oldu bir kere bile olsun adını söylemedi, ne kendisinin ne de aşık olduğu adamın. Kitap gayet akıcıydı okurken hiç sıkılmadım çevirisi de gayet iyiydi fakat kitabı okurken sanki kitabın yazıldığı tarihte değilde bu zamanda gibi hissettim kendimi. Mekan konusunda pek bir sıkıntı olmuyor fakat zamanın içine pek kolay giremedim açıkcası. Okurken yeri geldi gözlerim doldu yeri geldi şaşkınlıkla ağzım açık kaldı yeri geldi kendimi kitaba masum masum bakıp gülümserken buldum. Evet kısa bir kitap fakat o kadar kısa sayfalarda insanı duygudan duyguya sokmanın yeteneği de cidden hayran bırakıcı, Zweıg gerçekten harikulade bir iş çıkarmış tekrar, tekrar ve tekrar.